Σενάρια εικονικών δικών

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία ασχολείται με τις εικονικές δίκες, μια εναλλακτική μορφή εκπαίδευσης, που πηγαίνει πιο πέρα από τα σχολικά θρανία και βιβλία, μέσω της βιωματικής μάθησης. Mε τον όρο βιωματική μάθηση, εννοούμε τη διαδικασία οικειοποίησης της γνώσης μέσω της εμπειρίας και της αναζήτησης προσωπικού νοήματος σε αυτήν.Οι δραστηριότητες της βιωματικής μάθησης δεν είναι στάσιμες όπως ένα συμβατικό μάθημα που έχει μόνο ως επίτευξη να μεταδώσει τη γνώση και να καλλιεργήσει τις δεξιότητες των μαθητών. Οι εικονικές δίκες που μελετάει η παρούσα διπλωματική είναι ένας συνδυασμός προσομοίωσης, θεατρικού παιχνιδιού και παιχνιδιού ρόλων, με τους μαθητές να παίζουν τους ρόλους των δικαστών, των δικηγόρων, των ενόρκων και των μαρτύρων. Μπορούν να βασιστούν σε ιστορικά γεγονότα, επίκαιρες υποθέσεις, καταστάσεις που λαμβάνουν χώρα στο σχολείο ή σε τελείως φανταστικά γεγονότα. Μετά από μια ανάλυση των εννοιών της δικαιοσύνης, του δικαίου, της ιστορία των δικών στην αρχαία Ελλάδα και την παρουσία τους στις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, καθώς και μια ανασκόπηση στην οργάνωση της δικαιοσύνης στη σύγχρονη εποχή, γίνεται αναλυτική παρουσίαση των εικονικών δικών, των στόχων τους, των διαφόρων τύπων τους, της προετοιμασίας τους και των ρόλων των μαθητών σε αυτές. Στα πλαίσια της διπλωματικής εργασίας αυτής, δίνονται τέσσερα σενάρια εικονικών δικών. Τα σενάρια έχουν δομημένο σενάριο και συγκεκριμένη κατεύθυνση και ρόλους για τους μαθητές. Οι εικονικές δίκες, όπως και οι πραγματικές, ξεκινούν με μια σύγκρουση δύο μερών που αδυνατούν να βρουν μια λύση σε ένα πρόβλημα. Χωρίζονται όπως αναφέραμε σε δίκες με χρήση σεναρίου και σε δίκες παιχνιδιού ρόλων. Στην πρώτη κατηγορία ο κάθε μαθητής διαβάζει το μέρος που του έχει ανατεθεί και έχουν μικρή προετοιμασία και απαιτήσεις από τους μαθητές. Οι μόνοι που δεν έχουν σενάριο είναι οι ένορκοι που καλούνται να οδηγηθούν στην ετυμηγορία βασισμένοι στην κρίση τους. Στην δεύτερη κατηγορία, παρουσιάζεται στους μαθητές μια πραγματική η φανταστική ιστορία ή δίνονται γενικές κατευθύνσεις και καλούνται μόνοι τους να δημιουργήσουν δηλώσεις, μαρτυρίες, θεωρίες, ερωτήσεις και επιχειρήματα.