Όπλα μαζικής καταστροφής: η περίπτωση της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν

Abstract

Η υπόθεση εργασίας είναι ότι το Ιράν είναι μια χώρα με σημαντική γεωπολιτική και γεωστρατηγική θέση με πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και δίχως αυτό να είναι το μόνο στρατηγικό της αγαθό. Έχει ένα θεοκρατικό καθεστώς, ένα ιδιότυπο ιρανικό εθνικισμό, και έχει αποτελέσει το παγκόσμιο ενδιαφέρον σχετικά με την χρήση και εφαρμογή των πυρηνικών του προγραμμάτων. Η άνοδος του εθνικισμού συνδέεται με μια αναζωπύρωση του θρησκευτικού συναισθήματος των πολιτών που παράλληλα με τα κοινωνικά τους αιτήματα τοποθετούν και τη θρησκευτική πίστη στο κέντρο του πολιτικού τους ιδεώδους. Στην υπάρχουσα οικονομική, κοινωνική και πολιτική αναταραχή και αστάθεια στις χώρες της Βορείου Αφρικής και της Μέσης Ανατολής αλλά και με δεδομένο την παγκόσμια οικονομική κρίση, επιδιώκει να αναπτύξει έναν ηγετικό ρόλο ως περιφερειακός δρών στον αραβικό κόσμο αλλά και στην παγκόσμια κοινότητα προβάλλοντας την πυρηνική πολιτική του ως το κύριο μέσο επίτευξης του σκοπού αυτού. Η αστάθεια λοιπόν, στο υποσύστημα της Μέσης Ανατολής και οι συνεχόμενες προκλήσεις του Ιράν, σύμφωνα με εκτιμήσεις κυρίως των Δυτικών κρατών, για το πυρηνικό του πρόγραμμα και το ενδεχόμενο κατασκευής πυρηνικών όπλων δημιουργούν ένα ασταθές περιβάλλον ασφάλειας τόσο στην περιοχή της Μέσης Ανατολής όσο και παγκοσμίως. Θα δούμε πώς το Ιράν αποτελεί μια σημαντική και ιδιόμορφη χώρα με γεωπολιτική και γεωστρατηγική θέση και κατά πόσο είναι «απειλή», όπως θεωρείται από τη Δύση λόγω των πυρηνικών του προγραμμάτων, τις σχέσεις του σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο και κατά πόσο αποτελεί μια «πρόκληση» που απλά επιδιώκει να καθιερωθεί ως ένας σημαντικός περιφερειακός δρών της περιοχής που θέλει να αμυνθεί από εξωγενείς δρώντες.

Since the Islamic Revolution in 1979, Iran has been one of the world’s most active sponsors of terrorism. Even today, Iran has not transferred unconventional systems to terrorists. Iran is likely to continue the restrain and not transfer chemical, biological or nuclear weapons for several reasons. Effective pressure and intelligence efforts cannot be maintained by the United States alone. Policymakers should recognize that U.S. options with regard to Iranian support to terrorism are limited. The U.S.A. has other vital concerns to Iran (for the nuclear program) and pressing hard on terrorism may jeopardize any progress in these areas.Iran has shown that besides the economic pressure by the global community can very well survive in order to become a very important player in the Middle East region.